بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن گیرنده ی فاکتور مهارکننده ی لوکمیا و نتیجه ی لقاح مصنوعی و انتقال جنین

ناباروری به ناتوانی بیولوژیکی یک شخص در بارداری گفته می شود. این ممکن است ناتوانی یک زن برای داشتن یک دوران حاملگی کامل نیز تعریف شود. ناباروری زنان علل متفاوتی دارد که یکی از مهمترین آنها شکست های لانه گزینی است. یکی از مهمترین وقایع لانه گزینی واکنشهای بین مولکولی است. فاکتور مهارکننده لوکمیا یک سیتوکین گلیکوپروتینی است که اولین بار بخاطر نقش تمایزی آن در تبدیل سلولهای لوکمی میلوئیدیm1 به ماکروفاژها در موش شناسایی شد. در اندومتریوم زنان سالم بیان lif و mrnaی آن همزمان با لانه گزینی افزایش می یابد. بلاستوسیت انسان mrna ی lifr وgp130 را نیز برای اتصال به اندومتر بیان می کند. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم ژن گیرنده فاکتور مهارکننده ی لوکمیا(lifr) و نتیجه لقاح مصنوعی و انتقال جنین بوده است. در این مطالعه از 42 زن سالم (کنترل) و 42 زن نابارور نمونه خون تهیه گردید و dnaی ژنومی آن ها از سلولهای لوکوسیت خون استخراج و ژنوتیپ آنها با روش واکنشهای زنجیره پلی مرازی (pcr) و allele specific تعیین گردید. آنالیزهای آماری آن هم با استفاده از نرم افزار med calc با نسخه 12 انجام شد. فراوانی ژنوتیپی ,tt ,ct ,ccدر پلی مورفیسم -254 c/t در ژن lifr به ترتیب 5% و 95% و 0% در نمونه های نابارور بود. در حالیکه در نمونه های کنترل 14% و 72% و 14% بدست آمد. نتایج آماری ارتباط معناداری را بین پلی مورفیسمlifr -254 c/t و نتیجه لقاح مصنوعی در این دو گروه نشان نداد. بطور کلی نتیجه حاصل از این مطالعه نشان داد که ممکن است ارتباط معناداری بین پلی مورفیسم -254 c/t در ژن گیرنده ی فاکتور مهارکننده لوکمیا و نتیجه لقاح مصنوعی و انتقال جنین در زنان نابارور در جمیت شمال ایران وجود نداشته باشد. واژهای کلیدی: لانه گزینی، لقاح مصنوعی(ivf)،lifr، پلی مورفیسم ژنی